…آمده بود به رسم جمعه هائی که اینجاست، سر به ما بزند.
داخل که شد، قبل من چشمش خورد به صندوق صدقه ی روی کِیس و یادش افتاد صدقه ی امروزش را نداده. دست کرد توی جیبش و خردترین پولی را که داشت در آورد و چرخاند دور سر خودش و زیر لب چیزی گفت و برای بار دوم، اسکناس مچاله شده را در هوا دور ِ سری نامعلوم! چرخاند و وقتی نگاه پر سوال مرا دید، انگار که خجل شده باشد، دویست تومنی را از همان فاصله اشاره داد دور سر من و آمد سمت صندوق صدقات و دویستی مچاله را چهار تا زد که از شیار صندوق هلش بدهد تو. اسکناس را سُرانده بود تو که تازه یادش آمد کسی! را از قلم انداخته. و چنان با حسرت آه کشید که تو انگار کن به آهش زمین و زمان سوخت!
پشت صندوق هفت ضلعی زرد و آبی ِ کمیته ی امداد را چرخاندم سمتی که نشسته بود و تا دید تهِ صندوق صدقه باز است، با شوق آمد و اسکناسش را برداشت و دوباره وردش را خواند و برای بار چهارم و این بار روی فضائی با شعاع فراخ تر و با دورهائی بیشتر دایره هائی با همان اسکناس مچاله کشید و در بلاگردانی صدقه ای که داده بود، طفل تو راهی اش را که کم از یک هفته تا تولدش مانده، سهیم کرد!
و دانستم پدر شدن ِ رفیق ما، هزار هزار جلوه داشته که من تنها شاهد دو پرده از آن بوده ام! (+)
دیدگاه‌ها
وقتی نگاه پر سوال مرا دید، انگار که خجل شده باشد، دویست تومنی را از همان فاصله اشاره داد دور سر من و آمد سمت صندوق صدقات و دویستی مچاله را چهار تا زد که از شیار صندوق هلش بدهد تو!!!
با شوق آمد و اسکناسش را برداشت و دوباره وردش را خواند و برای بار چهارم و این بار روی فضائی با شعاع فراخ تر و با دورهائی بیشتر دایره هائی با همان اسکناس مچاله کشید و در بلاگردانی صدقه ای که داده بود، طفل تو راهی اش را که کم از یک هفته تا تولدش مانده، سهیم کرد!
وقتی نگاه پر سوال مرا دید، انگار که خجل شده باشد، دویست تومنی را از همان فاصله اشاره داد دور سر من و آمد سمت صندوق صدقات و دویستی مچاله را چهار تا زد که از شیار صندوق هلش بدهد تو!!!
با شوق آمد و اسکناسش را برداشت و دوباره وردش را خواند و برای بار چهارم و این بار روی فضائی با شعاع فراخ تر و با دورهائی بیشتر دایره هائی با همان اسکناس مچاله کشید و در بلاگردانی صدقه ای که داده بود، طفل تو راهی اش را که کم از یک هفته تا تولدش مانده، سهیم کرد!