ای بسا توبه که چون توبه‌ی حافظ بشکست!

سابق بر این
تابستان و گدازه‌های شررناک ِ گرمای طویل ِ روزهای داغش
رنگ دیگری داشت.
هر سال که هوا رو به گرمی می‌گذاشت، دلی یاد گرمی نگاهی می‌افتاد که روزی در جائی گرو مانده‌بود…
این روزها اما
نه هوا به گرمای سابق است و نه نگاهی به شررناکی آن روز…
. .
. .
. .
(مخاطب خاص! داشت… دارد!!!)

دیدگاه‌ها

  1. آبشار

    سلام
    خیلی ممنون که تشریف آوردید به وبلاگم
    کمتر فرصت میکنم به وبلاگتون سر بزنم . اما چند وقت یک بار میام و همه ی مطالب جدید رو با هم می خونم
    ان شاء الله همیشه موفق باشید
    التماس دعا

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.