کتابهای قدیمی خواندنیترند!
چرا؟
چون به معنای واقعی کلمه، حروفچینِ چاپخانه، دانه به دانه، حرفها را کنار هم میچید و تا یک صفحه تمام شود، دست و چشمش کلی لابلای خانههای سرب اندود میز حروفچینی میگشت و کلمه به کلمهی کتاب را در هم میتنید.
تایپ اگرچه زحمت کم و سرعت عمل بالا و قدرت مانور بیشتری روی کلمات به نویسنده و بازبین و ویراستار و چاپخانهچی و همه میدهد، اما قیاسِ لذتِ خواندنِ محصولِ نرمافزارِ ایندیزاین، با حاصل دست و چشمِ سرب اندود و جستجو گرِ حروفچین، چیزیست در مایههای طعم و عطر چایِ نپتونِ فوری که هندلی طبخ میشود و اگرچه پررنگ، اما در قیاس با چایِ تازه دمِ کهنه جوشِ سماورِ زغالیِ سر جهازیِ مادربزرگها لذت و عطر و طعمی ندارد!
دیدگاهها
بسم الله
سلام همشهری
وبلاگت را لینک کردم