خاصیت طبیعى شهادت، ایجاد برکت و تداوم و گشایش در حرکت به سمت تعالى و کمال است.
این‌که خداوند متعال در قرآن شهید را زنده معرفى می‌کند و در عرف اسلامى و اصطلاح متشرعه به کشته‌ى راه خدا – شهید یعنى شاهد، ناظر و حاضر – این به این معناست که خون شهید ضایع نخواهد شد؛
شخصیت شهید که تبلور همان آرمانهاى او و آرزوهاى اوست، از میان مردم رخت بر نخواهد بست؛
این خاصیت شهادت است.
آن کسانى که این حقیقت را از بن دندان درک کرده‌اند و تصدیق کرده‌اند، براى آنها کشته شدن در راه خدا به هیچ وجه ضایعه به حساب نمى‌آید؛ بلکه یک افتخار است، یک اقبال بزرگ است؛ آن را می‌خواهند، آن را از خدا می‌طلبند…
مرگ براى همه هست.
ما اگر در راه خدا بمیریم، به حسب موازین مادّى و ظاهرى هم، چیزى از دست نداده‌ایم. مردن، سرنوشت اجتناب‌ناپذیر هر یک از ماست. این متاعى است که بالاخره از دست ما خواهد رفت؛
ولى این متاعِ جان به دوگونه از دست مى‌رود: یکى این‌که آن را گم کنیم و دیگر این‌که آن را بفروشیم.
آنها که در راه خدا کشته نمى‌شوند، جانشان را گم کرده‌اند و در مقابل، چیزى در دست ندارند. و آنها که این متاع را در راه خدا مى‌دهند و جانشان را در راه او مصرف مى‌کنند، کسانى هستند که آن را فروخته‌اند و در عوض چیزى گرفته‌اند: «ان‌اللَّه اشترى من‌المؤمنین انفسهم و اموالهم بانّ لهم الجنّه» +
– – –
حضرت آقا؛ بیانات در دیدار مسئولان قوه قضائیه + و بیانات در دیدار فرزندان ممتاز شهداء +