تکلیف اگر تکلیف است – که هست! –
و اگر تکلیف به گردنِ مکلف هست – که باز هم هست! –
چرا این‌همه جماعت اناث و ذکور که طی هفته‌ی گذشته مدارکِ ثبتِ نام به دست جلوی فرمان‌داری‌ها و بخش‌داری‌ها به صف شدند برای کسبِ کرسیِ خدمتِ بی‌منت، مِن قبل آن و مثلا دو سه ماهِ قبلِ یومنا هذا، حس تکلیف محوری‌شان گل نیانداخته بود و دغدغه‌ی دردهای بی‌شمارِ مردم خواب از چشمان‌شان نربوده بود؟
نمی‌دانم چرا مردمانِ فلک زده‌ی حاشیه نشین، فقط یکی دوماه قبل و بعدِ انتخابات عزیزند و معابرشان محلِ آمد و شدِ حضرات و خانه‌هاشان لایقِ میزبانیِ نو قلندرانِ کت و شلوار پوشِ عصا قورت داده‌ی حامیِ مردمِ مستضعف!