اخلاصِ عمل و نیت ناب یعنی
در روزگارِ بسته بودن راهِ کربلا
دلِ به عشق تپیده‌ات بسوزد و سوزش بشود بندِ آخر وصیتی که برای مانده‌گان و جامانده‌گان نوشته‌ای و آن، جمله‌ای شود نوشته شده روی تابلوی معرفیِ مختصرت در مزار شهداء و کسی سی سال بعد از تو و بعد از عمری حسرتِ زیارتِ سیدِ شهیدان، وقتی زیارت قسمتش شده، سر راهش به کربلا گذرش بیفتد به مزار شهداءِ شهر و عهد بیاید بالای سرت و چشمش از آن‌همه حجله و تصویر شهید و سنگ‌نوشته و قوس و قزح، فقل شود روی حسرتِ آن سال‌های تو که نوشته بودی:
” چون بدون زیارت و با آرزوی زیارت کربلا از این دنیا می‌روم، خواهش می‌کنم که ان‌شاءالله بعد از آزادی کربلا، عکس مرا به عنوان زائر امام حسین (علیه‌السلام) بزرگ آموزگار شهادت به کربلا برده و زیر پای امام نصب نمائید و زیرش جمله‌ی: ( با آرزوی زیارت تو شهید شدم یا حسین ) را بنویسید.”