بعد سی سال
وقتی تازه یادشان آمده بود که مثل توئی روزگاری هم‌قطارشان بوده و آمده بودند برای گرامی داشتنِ یادِ خاطراتِ خوبی که با تو داشتند، کاش دوربین نداشتند و خبرنگار ِ هم‌راه نداشتند و کاش دوربین‌های خبرنگاریِ اصحابِ رسانه فلاش نداشت و شدتِ نواختِ پشتِ سرِ همِ فلاشِ دوربین‌ها چشمِ جناب مدیر را کور نمی‌کرد که ببیند بعد سی سال، دلِ خانواده‌ی شهید با چیزی غیر از تیزر خبری در شبکه استانی و درجِ هم‌زمان در تیتر اول مطبوعاتِ محلی و انعکاس در سایت‌های خبریِ کذائی خوش است… .