«مرحوم آقای بهجت (رضواناللهتعالیعلیه) میفرمودند این دعا را زیاد بخوانید:
«یا الله یا رحمان یا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک».
ممکن بود یک اشکال مُقدّری وجود داشته باشد، ایشان به آنهم جواب میداد.
ممکن بود کسی بگوید وقتی میگوئیم «ثبت قلبی علی دینک»، ما که دینمان درست است، منطقی است، مستحکم است، این برای آن طبقات پایین است.
ایشان میفرمود در هر طبقهای که دل انسان و ایمان انسان و دینداری انسان هست، تنزل از آن طبقه، برگشت است.
«ثبت قلبی علی دینک» یعنی دین را در همان طبقهی عالی نگهدار و تثبیت کن. اگر این شد، آنوقت زندگی میشود شیرین، مرگ هم مرگ راحت. یکی از مشکلات اساسی ماها، مشکل مُردن است. امام سجاد (علیهالسلام) به خداوند متعال عرض میکند: «امتنا مهتدین غیر ضالین، طائعین غیر مُستکرهین غیر عاصین». خب، انسان در همهی طول عمر در طریق هدایت بوده، اما باز امام دعا میکند که: «امتنا مهتدین غیر ضالین، طائعین غیر مستکرهین غیر عاصین»؛ معلوم میشود خطرناک است.
حکم مستوری و مستی همه بر عاقبت است
کس ندانست که آخر به چه حالت برود»
حضرت آقا. ۱۳۸۹/۸/۲ +