وقتی بخشی از تاریخ، در عبور از پیچ تاریخی رقم خورد

دیدار رئیس جمهور کشورمان با نخست وزیر بریتانیا که تنها به قدر بیست سی ثانیه، تصویر از آن منتشر شد و معلوم نشد طرفین طی آن دیدار که محلش از قضا! بسیار تنگ و فاقد ابتدائیات لازم برای تشریفات دیدارهائی در این سطح بود و تو انگار کن پاگرد یکی از طبقات هتل محل اقامت یا راهروهای تنگ و باریک سازمان ملل، بر سر چه توافق کردند که جناب نخست وزیر افاضه فرمودند که؛ “بخشی از تاریخ رقم خورد!” و اصلا معلوم نشد یخ این رابطه‌ی گرگ و میش که ۳۵ سال سابقه داشت و سابقه نداشت که دیداری در این سطح بین مقامات دو کشور انجام شده باشد، کی آب شد و چرا به این سرعت آب شد و اصلا چرا آب شد؟
و باز معلوم نشد رئیس جمهور کشورمان به دیدار نخست وزیر انگلیس رفته یا نخست وزیر به دیدار او آمده!؟
و چرا در متن خبر مختصری که از این دیدار منتشر شد، روی این نکته تاکید شد که این دیدار بیش‌تر از زمان در نظر گرفته شده طول کشید و آیا چه دل و قلوه‌هائی داده و ستانده شده که از تایم اختصاصی فراتر رفته و طرفین درخواست وقت اضافه کرده‌اند؟
و آیا فراموش کرده‌ایم که هنوز که هنوزست بریتانیای سابقا! کبیر، در افواه عامه‌ی مردم روباه پیر و عامل تفرقه و شرارت و حیله‌گری دانسته می‌شود و الحق که چنین است!
و اگر بنا بود – که بود! – ساعتی بعد از این دیدار مهم! جناب نخست وزیر در نطق رسمی از تریبون مجمع عمومی، ایران به حمایت از تروریسم متهم کند و سخنگوی وزارت خارجه موضع بگیرد که “انگلیس دنیا را به شر داعش مبتلا کرد” مشروعیت ملاقات و لبخندهائی که نثار جناب نخست وزیر گردید، زیر سؤال نمی‌رود؟
الغرض بعد مکالمه‌ی تلفنی پارسال پرزیدنت روحانی و پرزیدنت اوباما که بعدها معلوم شد، سلام و احوال‌پرسی کوتاه نبوده و بیست سی دقیقه به طول انجامیده، ام‌سال سوغات فرنگ رئیس جمهور از حضور در مجمع عمومی، دست دادن با روباه پیر و رقم زدن بخشی از تاریخ بود؟ آن‌هم در برهه‌ای که بقول حضرت آقا “در حال عبور از پیچ بزرگ تاریخی هستیم!؟”

دیدگاه‌ها

  1. فروتنی

    با سلام و خدا قوت
    جناب شرفخانلو به بصیرت و شیوایی و صراحت قلم شما باید آفرین گفت . چرا که نه ؟! از نسل پدری پاکباخته اید و در دامن مادری مومنه و عفیف پرورش یافته اید .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.