عاشورائی می‌مانیم… .

شب عاشورا، شهادت‎نامه‌ی عشاق امضاء می‌شود. این را از شعری یاد گرفته‌ایم که سال‌های سال، از قدیم و از خیلی قبل‌تر از این‌که من و مثل من‌ها پا به دنیا بگذاریک و انیس مجالس عزای امام شهید بشویم، نوحه‌ی سوزناکِ هیئت‌ها بوده و هست و خواهد بود؛

امشب شهادت نامه عشاق امضاء می‌شود

فردا ز خون عاشقان این دشت دریا می‌شود

انگار که شب عاشورا، لیله القدر شهادت است. انگار که رزق شهادت را در هم‌چه شبی مقدر می‌کنند. انگار که شهادت را چاره‌ای بجز شب عاشورا نیست. انگار که شفای شهادت را در احیای شب تا سحر و صبح عاشورا بدهند. انگار که تاریخ دوباره از سر شروع شود و مطلعش عشق‌بازی و جان‌بازی و سربازی باشد. انگار که برای سپردن، سر همیشه هست… .