هیچ کس – نه امام بزرگوار، نه بزرگان انقلاب – در دوران دفاع مقدس به رزمندگان نگفت که رمز «یا زهرا» براى حملاتتان بگذارید، یا سربند «یا زهرا» ببندید؛ اما هرچه که شما نگاه میکنید، در طول دوران دفاع مقدس، اسم مبارک حضرت زهرا از همهى نامهاى مطهر و مبارک دیگر بیشتر مطرح است، بیشتر آورده میشود؛ همچنین نام مبارک حضرت بقیهاللَّه (ارواحنا فداه).
این دو نام در انقلاب، به طور طبیعى، بدون دستور، بدون یک مطالعهى قبلى، همین طور از دلها و از ایمانها و از عواطف روئیده است؛ این نشانهى مبارکى است؛ نشانهى توجه آن بانوى دو عالم، آن عنصر ملکوتىِ الهىِ بىنظیر در عرصهى وجود از لحاظ نورانیت – بعد از پدر بزرگوار و امیرالمؤمنین (علیهالسّلام) – است.
بعضى از اهل معنا هم این توجه ویژه را میگفتند. ما شنیدیم از بعضىها که میگفتند بانوى دو عالم توجه ویژهاى دارند. این خیلى باارزش است، این امیدبخش است؛ ما را در دلهامان، در اعماق جانمان، به دست یافتن به اهداف نهائى، مطمئن و خاطرجمع میکند؛ گامها محکم و استوار برداشته میشود.*
*.- حضرت ِ آقا. دیدار مادحین و ذاکرین اهل بیت علیهم السلام. ۳-۳-۹۰
دیدگاهها
نام بانو
دل را آرام میکند.
مرغ دل ما را که به کس رام نگردد
آرام توئی، دام توئی، دانه توئی تو!