از همه منافع مرزی بودن شهرمان، نصیب سازمان ما مجهول‌الهویه‌هائی است که توی کوه و کمرِ نوار مرزی حین عبور غیرمجاز پای‌شان سُر می‌خورد و با سَر می‌روند ته دره و تا برف‌ها آب شوند مهمان یخ و قندیل‌های دره‌اند و بهار که رسید و برف‌ها که آب شد، اگر چیزی ازشان مانده باشد و …
مردمی در قواره‌ی آدم‌هائی مثل ما، زیاد اهل سفر رفتن و دیدن نادیده‌ها کشف پیرامون‌شان نیستند. بقول دوستی که می‌گفت «اگر این سفرهای زیارتی نبودند و نبود مزارات حضرات ائمه در گوشه و کنار بلاد اسلامی، ما از جای‌مان جم نمی‌خوردیم تا شابدولعظیم هم برویم.» یعنی این‌که به رغم علاقه و شوق قلبی‌ای که برای …