برای غربتِ هنوز جاری ِ امام هادی علیه‌السلام

غربت امام هادی که درود خدا بر او باد را در کوچه پس کوچه‌های سامراء بجوئید وقتی که دم غروب، از مأذنه‌ی مسجدی که یک کوچه از حرم فاصله دارد جای “حی علی خیرالعمل” بشنوید مؤذنی ناصبی حلقوم پاره می‌کند که: “الصلوه خیر من النوم”
و بغض فروخورده‌تان وقتی می‌شنوید حضرت علامه “خیر العمل” را تأویل به یاری رساندن به فرزندان فاطمه – سلام الله علیها- می‌فرمایند، سر باز کند و در دل شبی تاریک، وقتی پس از زیارت ویرانه‌های حرم امامین عسکریین علیهماسلام و ملاقات گنبدی فروریخته، از دجله و کنار باقی‌مانده‌ی برج و باروی متوکل عباسی لعنه‌الله‌علیه بگذرید و دل‌تان جا بماند در حرم مولائی که مظلومِ پیروز بود و هست… و تا خواب چشمانتان را نروبوده، به تناسخ یاری فزرندان فاطمه علیهم السلام فکر کنید و مصیبتِ مجسمی که دیده‌اید و مدام بغض و خشم و غیرت‌تان به‌هم آمیزد و تا مطلع فجر استغاثه کنید از ظلمی که هنوز بر هادی و امام عسکری علیهما سلام جاریست…
و با بغض و تغیر و صبر
دعا کنید که خدا
زودتر برساند آن را بناست به دست او، ریشه‌ی ظلم بُن کن شود…
– – – – –
شهادت امام علی‌النقی‌الهادی علیه السلام را تسلیت می‌گویم.