اصلن اربعین همایش بزرگ‌داشت پیروزی است. پیروزی خون بر شمشیر. پیروزی اراده‌ی حق بر خواسته‌ی طاغوت. پیروزی دست‌های در زنجیر بر دنیائی از امکان و سلاح و زر و زور.
برای مثل منی که برای همه چیز دنبال شاهد عینی و مثال ملموس است، اربعین بهترین حجت است برای جمله‌ی معروفی که زینب کبری سلام الله علیها گفته و گفته: «ما رأیتُ الا جمیلا».
مسیری که جز زیبائی و شکوه شیعه، هیچ ندارد.
مسیر چند ده کیلومتری‌ای که روضه‌ی مجسم است و گریه برای سیدالشهداء در هر قدمش جاریست و کافیست زیر آفتاب داغ عراق و بین آن همه موکب که منتت را می‌کشند که یک جرعه آب از دست‌شان بگیری یا میهمان سفره‌ی نهارشان شوی و یا بگذاری پاهای خسته‌ات را بنوازند، به این فکر کنی که کاروان امام، با سرهائی روی نیزه و کودکانی به غل و زنجیر بسته، این بیابان را بی آب و غذا، با شلاق و توهین روی خارهای بی‌رحم و بی‌امان تا شام رفته و برگشته‌اند… .