می‌گویند هر سی و چند سال یک‌بار، تقویمِ قمری به قرینه‌ی اینکه سالش ده روز از سالِ شمسی کمتر است، یک دور، دورِ تقویم شمسی می‌گردد و عهد، این اتفاق و این حُسن اتفاق باید در مثل امسالی که این همه مناسبت برای من دارد می‌افتاد… .
اینکه ورق تقویم طوری بچرخد که ۲۲ روز گذشته از نوروزِ ۹۶، مطابق شود با سیزدهِ رجب و روز میلاد بزرگترین مردِ آفرینش و روز مرد و روز پدر و برای من مطابق شود با سالگرد آسمانی شدنت -با سی و چهارمین سالِ آسمانی شدنت- تناسبی نیست که اتفاقی باشد و باری به هر جهت اتفاق افتاده باشد.
و دارم به این فکر می‌کنم که همان سی و چهار پنج سالِ پیش هم، عدد تقویم قمری در فروردین، مطابق ماه رجب و روزهای میلاد امیر ابرار بود که پدرم آسمانی شد.
دوستی می‌گفت: چطور است که وقتی پایِ کارِ خودشان وسط است، بلدند اسبابِ عالم و آدم را جوری جفت و جور کنند که حتا تقویم هم تابعِ مناسبت‌هائی باشد که دل بخواهِ آن‌هاست؟
راست هم می‌گفت.
کسی که راه آسمان را بشناسد و آسمانی باشد، در تقدیر ماه و خورشید هم دست دارد و بلد است، ابر و باد و مه و خورشید و فلک را ببه کام خود کند.
الغرض
آمدم این ها را بنویسم و بگویم که:
امروز که روز پدر است
روز پدرهای آسمانی است
روز میلاد پدرِ خلقت و خاک و افلاک است
و روز آسمانی شدن و روز شهادت توست،
دلم بیشتر به یاد تو و به یاد تمامِ این سی و چند سال نبودنت می‌تپد.
آن بالا بالاها
در آسمانِ بی مثال خدا
در قهقهه‌ی مستانه و در شادیِ وصول
خوش باش… .
—
یادداشتهای بیست و دوی فروردینیِ سالهای قبل:
۹۵٫۱٫۲۲ +
۹۴٫۱٫۲۲ +
۹۳٫۱٫۲۲ +
۹۲٫۱٫۲۲ +
۹۱٫۱٫۲۲ +
۹۰٫۱٫۲۲ +
۸۹٫۱٫۲۲ +
۸۸٫۱٫۲۲ +
۸۷٫۱٫۲۲ +
۸۶٫۱٫۲۲ +
۸۵٫۱٫۲۲ +
۸۴٫۱٫۲۲ +