سبحان من لبس العزه و هو اهل.
کریمــــا ؛رجب را که رودخانه ی جوشانیست در فردوس که آبش سپیدتر از شیر و طعمش محلا تر از عسل ، نوش کام تشنگانی نما که هاتفت را لبیک گویند؛ آنگاه که ندا در دهد: فاین الرجبیون…
پی نوشت ؛
….
رفته ای تو یک محله ی غریب،پی یک کوچه می گردی. – کوچه ی دلبخواه – .غریبی.بلد نیستی.می رسی در یک نانوائی.مردم ایستاده اند منتظر که نان دربیاید بگیرند بروند.می پرسی از یکی :««آقا ببخشید کوچه ی دلبخواه کجاست؟»»می گوید:««آن طرف»» ان یکی می گوید ««پائین تر»»یکی می گوید :««بالاتر»»یکی می گوید :«همان کوچه که مسجد دارد.»»هرکسی چیزی می گوید.همه هم درست می گویند.هیچ کدام هم بدرد تو نمی خورند.نه بالا را بلدی ،نه پائین را.نه این طرف را ، نه ان طرف را، نه مسجد را، نه اگر داشته باشد محله شان، ساقی خانه را.جائی را بلد نیستی.آدرسی که تو بفهمی نمی دهند.می دانی چرا؟حواسشان به تنورست.کی نان در بیاید و بگیرند و بروند.حواسشان به تو نیست.
حالا همانجا که درآمد یک بچه نان گرفته دارد می رود.می پرسی:««آقا پسر،کوچه ی دلبخواه کجاست؟»» اول یک آدرس حسابی بهت می دهد،بعد هم می گوید««بیا باهم برویم اصلا.من هم همانجا می روم.»»
آدرس اگر می خواهی بپرسی، از کسی بپرس که نانش را گرفته و دارد می رود.از آدم دست خالی نپرس.از انی بپرس که دستش پر نان گرم است.
نثار روح بلند سید اسماعیل دو لابی….
دیدگاه‌ها
حیف که حرکی نون اش را می گیرد زود به خانه می رود.
دانسیته نان دارها در خیابان بسیار کمتر از بی نان هاست. نه؟
خوب بود
پست های “بانو” و “گلدسته ها ایستاده می میرند” رو هم خیلی دوست داشتم
سپاس
سلام بر ” رجبیون ”
حلول ماه رجب بر عاشقان >مبارک باد
حسین آقا التماس دعا
أین الرجبیون
شب آرزوهاتون (لیله الرغایب)رو سراسر خوشی و سعادت آرزومندم ،ما رو هم فراموش نکنید
سلام
چه قدر هوس نون بربری تازه کردم
سلام
خوب و زیبا بود
رجب و شعبان و رمضان زیباترین ماهای خدایند
موفق باشید دوست داشتی بیا
سلام
سب آرزوها رو خوندم
قشنگ بود
…
چه زیبا فرمود که …
کاش می تونستیم
می شد
همت می کردیم
عمل می کردیم
…
راستی از یه عکس از وبلاگتون برای وبلاگمون استفاده کردم
موفق باشین
یا علی