الهی؛
به حرمت ماه منیر صیام و سلام اهل قیام و ریاح موکل سحاب ثِقال
یقین‌مان ببار که این شب‌ها که بر ما پیموده‌ای
ابواب رحمتت آن‌قدر گشاده است که خوب و بد و سعید و شقی را درهم داخل فرودوس برینت می‌بری.
و چشم نابینای دل‌مان را نوری دِه که بینای طوبای محبتت باشد که پیچک‌هایش تا پنجره‌ی دل ناماندگار هر کدام‌مان پیچیده‌اند…
برحمتک یا ارحم الراحمین!