خشم مگیر!

در ماهی که جلوه‌ی رحمت خداست، خشم گرفتن، نامربوط‌ترین اتفاق عالم است و لعنِ شیطانِ رجیم، وقتی در کوره‌ی خشم می‌سوزی و هر آن ممکن کاری نابه‌جا از خشمت سر بزند، چنان سرد و سلامت می‌کند که انگار ابلیسِ به بنده کشیده شده را ببینی که با طوقِ لعنتِ تو به قعر دوزخِ دوری از رحمت خدا افکنده‌تر افتاده و لعنتی که فرستادی، خشمت را چنان ناکار کرده که انگار از اولش هم خشمی در تو نبوده.
الهی؛
بابت رحمتِ بی‌منتهای رمضانی
بخشش و کرمی که داری به اهل میهمانی
به‌خاطر ِ لذتِ مهرجوئی
و سلامی که در رحمتِ رمضان داری
تو را سپاس می‌گوئیم و از تو توقعِ کرمِ بیش از این داریم… .
برحمتک یا ارحم راحمین!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.