دل نامه I’m alone! توسط حسین شرفخانلو در سه‌شنبه, سپتامبر 29, 2009 حالا از آن همه که روزی آنقدر بودند که نمی رسیدی حتی جواب سلام شان را بدهی، کسی نمانده. حتی یک نفر. تنهائی، امتحان ِ سخن ِ این روزهایت است. به انکار مکوش! اِنَّ اللهَ شاءَ اَن یَراکَ قتیلاً نوشتهی قبلی نوشتهی بعدی نوشته‌های مرتبط تلخند جماعت خدا دستهبندی نشده دل نامه عمومی نوستالوژی بی‌خواهری اِقرَأ كِتابَك جماعت خدا دل نامه روزمرهها سفر شهیدانه شیعهگی نوستالوژی و فرمود: «جز برای رضای خدا کاری مکن» جماعت خدا خوی دفاع دل نامه ذکر روزمرهها شهیدانه شیعهگی نوستالوژی برای عموی ملای مجاهدی که داشتم
اِقرَأ كِتابَك جماعت خدا دل نامه روزمرهها سفر شهیدانه شیعهگی نوستالوژی و فرمود: «جز برای رضای خدا کاری مکن»
دیدگاه‌ها
نامش انسان بود و
تنها دارایی‌اش
تنهایی…
.
ارحم فی هذه الدنیا غربتی.
تنهایی هم می گن! عالمی داره
یا اللهی اکفنی ما اهمنی