میم مثل؛ فــــاطمه!

ام شب،
تمام ِ مادرانه گی
و مادرانه گی ِ تمام
به کسوت ِ کساء ِ آسمانی ِ تو در می آید که
متبرک و مبارک شود.
ام شب،
آسمان، بهار می بارد…
ام شب
آسمان، یاس می تراود…
و ماه، به یُمن شکوفه های ریخته بر مقدمت، می شکافد…
فَصلِّ لربّک وَانحَر!