حالا که سفره ی میهمانی ات جمع شده و بندگان را در سراسر زمین وسیعت پراکنده ای
حالا که دیگر خبری از نَفَس های متبرک به شمیم تسبیح و تهلیل نیست و خواب هایمان مثل خواب های ماه مبارک رنگ و اثری از عبادت ندارد
حالا که شیطان ِ در بند یک ماهه، افسار گسیخته و بی پروا باز به میان مردمان شهر بازگشته است…
رحم آر بر حال بنده ی زاری که سپرش دعا است و سلاحش اشک و سرآمد سرمایه اش امیدواری به عفو و کرم تو
یا من یرحَمُ من لا یَرحَمَه العِباد
و یا من یَقبَلُ مَن لا یَقبَله البِلاد
و یا من لا یَحتَقِرُ اهل الحاجه ِ الیه
و یا من لا یُخَیّبُ المُحِلّینَ عَلیه *
*.- دعای چهل و ششم صحیفه ی سجادیه / دعای امام علیه السلام در روز عید فطر