مقابل گنبد سبز که میایستی
انگار دنیا و هر چه در آن است مسخّر توست!
بس که عظمت و جلال و جود در قاب چشمهای پر طلب و بارنیات پُر شده
مقابل گنبد سبز نبوی که میایستی
انگار همهی دلخوشیهای عالم در دلت جا کرده است
بس که شور و سرور و غرور در نظرت مجسم است!
مقابل گنبد سبز نبوی که میایستی
انگار همهی بغضهای عالم راه گلویت را میبندند
بس که غربت و شِکوهی بیپاسخ و مویه در مقابلت عیان شده است!
مقابل گنبد سبز نبوی که میایستی
پیامبر
با همهی عظمتش
آنجا
آغوش گشاده
تا یکراست بیائی و غرق دستهای مهربان و پدارنهاش شوی…
…وَ صَلِّ عَلَیهِم إِنَّ صَلاتَکَ سَکَنٌ لَهُم وَ اللَّـهُ سَمیعٌ عَلیم +
– – – – –
و این پردهی نخست از سفر تمتع نود و یک است.
اینجا بهیاد تکت تک دوستانیم.
جای همهتان سبز…
دیدگاهها
چهخوب که از سفر، اینجا را بهروز میکنید!
سلام ما را هم برسانید…
بسم الله
سلام
مسجد پیامبر دو رکعت نماز بخوانید عوض ما ، نمازش را شما بخوانید ما از اینجا حاجتمان را به گوش صاحبش برسانیم
و اینکه التماس دعا
“اللهم صل علی محمد و آل محمد”
.
.
.
به شکوفه ها
به باران
برسان سلام را…
هر کجا رفتی یادما هم باش
مخصوصا تودعای کمیل مدینه
نه
میدونم نامردی نکردی وجای دوستانوخالی کردی ویادی از اونا کردی