جمرات

هتل محل استقرار ما که جزء گروه قیمتی ممتاز! عملیات حج۹۱ است در منتهی الیه عزیزیه جائی در نزدیکی منا قرار دارد.
اینترنت بر خلاف هتل مدینه، فقط در لابی خط می‌دهد و این اهالی فضای مجازی را شب به شب از هر سوی هتل یک‌جا جمع می‌کند و هرکس یک سمت لابی دراندشت فندق القادریه سر در لب‌تاب خود، فضای مجازی خودش را می‌کاود.
غرض، به جهت ضیافت‌های شبانه‌ی اهالی نت، امشب هم‌جوار جوان عربی شدم که از دزفول آمده و با تلفنش که مجهز به اسباب روزآمد است و توانای اتصال به مکالمات اینترنتی، با عیال مربوطه در تهران، به عربی چت می‌کرد.

عیالش که پرسید از محل استقرار و راحتی و نزدیکی به حرم و نحوه‌ی آمد و شد، جوان دزفولی بی‌هیچ آداب و ترتیبی در آمد که: یاحبیبی! نحن فی مکه. عند مشاعر. قرب جمرات. قرب شیطان!
و نزدیکی‌مان، نزدیکی محل استقرارمان به محل‌های سه گانه‌ی ظهور شیطان بر ابراهیم را طوری گفت که پنداری شیطان هنوز همان‌جاست و ما نزدیک مظهر شیطان سکنی گزیده‌ایم و مگر نه این چنین است؟ و مگر نه این‌که ما خانه در نزدیکی شیطان بنا کرده‌ایم و مگر نه این‌که حج برای راندن و رمی شیطان است؟ و مگر نه این‌که باید شیطان را تاراند؟ و مگر نه این‌که ما ملت ابراهیم‌ایم و باید ابراهیم‌وار از عهده‌ی ابتلائات و دل کندن از علقه‌های ظاهر فریب و شیرین ببُریم؟
و از جوانک عرب دزفولی که یادم انداخت هنوز شیطان در نزدیکی ما منزل دارد سپاس‌گزارم…