اذا نودِیَ لِلصَّلاهِ مِن یَومِ الجُمُعَه

برادران اهل سنت تقید عجیبی به جماعت و جمعه دارند و حساسیتی مثال زدنی برای برپائی فرائض یومیه و علی‌الخصوص نماز جمعه.
بی‌تجربگی کردیم که یک ساعت مانده به اذان ظهر زدیم بیرون که به عقل خودمان در شبستان مسجد جاگیر شویم و خطبه‌های این هفته‌ی مسجدالحرام را رصد کنیم. کسی هم نبود به‌مان بگوید در موسم حج بخواهی در صلاه جمعه شرکت کنی باید از دو سه ساعت قبل به فکر باشی که مگر آن ته مه های مسجد نیم وجب جا گیرت بیاید.
القصه تا مسجد چند جا مسیر عوض کردیم و نصف تونل محبس‌الجن را پیاده گز کردیم تا برسیم به باب علی و تازه آن‌جا بود که کیپ تا کیپ مسلمان سفید پوش نشسته‌بودند زیر ظل آفتاب و هنوز خطبه‌ها شروع نشده‌بود.

خطبه‌ها هم که شروع شد امام زد توی فاز صحیحین و تا بلد بود و جا داشت و روی کاغذش نوشته‌بود حدیث از ابوهریره و عایشه به سند صحیح مسلم و بخاری داد به خورد ملتی که هشتاد درصدشان زیر ظل آفتاب داشتند بخار پز می‌شدند. یحتمل مصرف آب شرب شهر مکه بعد ادای صلاه جمعه باید سی چهل درصدی با ساعت مشابه روز قبلش توفیر داشته‌باشد و قطعا که چنین است.
اما، می‌ارزید به حضور در صف میلیونی جماعت مسلمانی که قربتاً الی الله ذروا البیع کرده‌بود و برای ذکر خدا جمع بودند زیر سایه ستیغ خورشید…