مسأله‌ی حجاب

هر قدر که سیستم امر به معروف در مدینه فعال است، همان‌قدر بی‌خیالی و اباحه‌گری و مسامحه در مکه می‌توان دید.
فضای کاملا متفاوت حساسیت به شعائر مذهبی البته از نگاه فرقه‌ی وهابی چیزی نیست که کسی این دو شهر را ببیند و متوجه آن نشود.
این حتی شامل حساسیت به حرمت قرآن و این‌که گرفتن قرآن با دست چپ حرام! است و لیوان آب را باید با دست راست بگیری و گرنه ایمانت دچار خلل و نقصان است هم می‌شود.

اوضاع رعایت حدود مسلم شرعی در مکه برخلاف آن‌چه انتظارش می‌رود مطلوب نیست. داخل صحن مسجدالحرام هیچ آبشخور پوشیده‌ای برای خانم‌ها در نظر گرفته نشده و یک دور در شبستان‌های دور حرم که بزنی می‌بینی خانم‌های مالزیائی و هندی و حتی عرب را که آستین بالا زده‌اند و روسری پس کشیده‌اند از سر که تجدید وضو کنند برای خواندن نماز و قرائت قرآن!
یا حین طواف کسی کاری ندارد به این‌که روسری خانمی افتاده روی دوشش یا آستینش تا آرنج بیرون مانده یا بی‌آنکه مبالاتی کند، چسبیده به مرد اجنبی‌ای که دوشادوش او در طواف است و من درمانده‌ام در ترجیح این جماعت که طواف مستحبی در ازدحام مطاف را ارحج می‌دانند از لمس نامحرم و پس رفتن حجاب و هزار معصیت مبتلا بهِ دیگر. تذکری هم اگر از شیوخِ وهابیِ چوب مسواک به دهن دور مطاف باشد، تذکر به رعایت سکوت در طواف است و نخواندن نماز در محدوده‌ی مطاف و لا غیر!
اوضاع چادرهای منا که جای خود دارد و سه روز بیتوته در آن‌جا و استفاده از حمام‌های مشترک و بی‌خیالی ملت به رعایت حدود و حرمت‌ها و رعایت حجاب در معابر بین چادرها و دیده شدن داخل چادر از شکاف بین برزنت‌ها و هزار گناه مسلم دیگر و این‌که چرا حواس کسی یا سیستمی به تذکر و رفع موضوع نیست جای تأمل بسیار دارد…
شنیده‌ام حتی خانم‌های شرقی از اندونزی و چین و ماچین وقت خروج از مکه و صف انتظار در فرودگاه مطول جده، حجاب‌شان را می‌تپانند داخل ساک‌های سوغاتی و می‌فرستند قسمت بار هواپیما!
غرض، اگر قبل سفر کسی می‌گفت معصیت تا دل صف‌های طواف رسوخ کرده و شیطان را آن‌جا هم می‌توانی سراغ بگیری باورم نمی‌شد و فی‌الحال شیطان را می‌بینم که حتی لای صفوف متراکم طواف هم دست از سر آدمِ شیر خام خورده بر نمی‌دارد…