آقای بهجت به همه این کلید را میگفتند که در مسلّمات شرع، به یقینیات خودتان عمل کنید، در غیر یقینیات توقف کنید تا برایتان روشن شود.
و حدیثی را اضافه میکردند که: «مَنْ عَمِلَ بِمَا عَلِمَ وَرَّثَهُ اللَهُ عِلْمَ مَا لَمْ یعْلَمْ». هرکس به آنچه که میداند عمل کند، خدا علم چیزهائی که نمیداند را به او عطا میکند.
مکرر از مرحوم بهاءالدینی این حدیث را در جلسات مختلفی که موعظه میکردند میشنیدیم که؛ پیغمبر فرموده است: «خداوند تمام مَساوی (بدیها) را در یک بیت جمع و قفل کرده است، کلیدش شراب است. هر که شراب میخورد، این بیت مَساوی را باز میکند و به همه مَساوی راه دارد» و میفرمودند: پیغمبر فرمود: «دروغ بدتر از شراب است». ایشان در مقام معالجه دردهای اجتماعی، خیلی روی این موضوع حساس بودند و بارها میگفتند که دروغ بدتر از شراب است…