و خدعتنی الدنیا…

فکر دنیا
و غصه‌های بی‌پایانی که دارد
رشته‌ی افکار مرا از تو بریده است.
باید سال و ماهی بگذرد و شبِ قدری مقدر آید که مگر مثل منی غافل و بی‌دل، یادم بیفتد که این‌ سبک زنده‌گی که ما داریم، گره از کار بنده‌گی نخواهد گشود؟!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.