توی رساله ها نوشته اند: کفاره ی روزه، آزاد کردن بنده است.
قدرتی خدا روزه ی قضاء شده هم ندارید که بخواهید به کفاره اش بنده آزاد کنید…
که بخواهید مرا …
حالا گیریم کفاره ی روزه تان نمی توانم بشوم. بلاگردانتان که می توانم؟
نمی توانم؟
نمی خواهید؟
نمی شود؟
یعنی هیچ راهی ندارد؟